Goniec Obozowy – to czasopismo redagowane przez polskich żołnierzy internowanych w Szwajcarii w latach 1940-45. Byli to przede wszystkim żołnierze 2 Dywizji Strzelców Pieszych gen. Bronisława Prugara-Ketlinga (1891–1948), którzy w nocy z 19 na 20 czerwca 1940 r. w liczbie ponad 13 tyś. przekroczyli granicę francusko-szwajcarską po kapitulacji Francji.
W kolejnych tygodniach w małych grupach kilkuosobowych przedzierali się do kraju Helwetów niektórzy żołnierze 1 Dywizji Grenadierów gen. Bronisława Ducha (1896-1980). Mieli oni za sobą w Lotaryngii i Alzacji ciężkie i krwawe walki z przeważającymi liczebnie i uzbrojeniem Niemcami. Jest ironią historii, że polskie społeczeństwo tak mało wie o tej Dywizji, o jej bohaterskich walkach pod Dieuze i Lagarde oraz w obronie kanału Marna-Ren, w których straty wyniosły ponad 60% stanu w zabitych, rannych i zaginionych. Wśród ok. 500 żołnierzy, którzy również zostali internowani w Szwajcarii byli późniejsi – honorowy obywatel miasta Lucerny dr Jerzy Rucki (1919-2001), czy naukowiec i wykładowca na ETH w Zurychu – profesor Zbigniew Pląskowski (1921-2009).
Goniec Obozowy to – pomimo cenzury wojskowych władz szwajcarskich – pasjonująca lektura obrazująca życie codzienne ludzi, którzy gotowi byli dla Polski oddać to co najcenniejsze – swoje życie.
|
Archiwum wydań
1940 – 1945 |
|
Goniec Obozowy 1940
|
|||||||||
|
|||||||||
Goniec Obozowy 1941
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
Goniec Obozowy 1942
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
Goniec Obozowy 1943
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|
||||||||
Goniec Obozowy 1944
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
Goniec Obozowy 1945
|
|||||||||
|
|||||||||
Dodatki literackie do wydań
|
|||||||||
Dodatki religijne
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|||
Dodatek organizacyjny
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|